John Morris (curler)

John Morris

Morris ze złotym medalem ZIO 2010
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1978 Winnipeg
Obywatelstwo	Kanada
Wzrost	188[1] cm
Informacje klubowe
Klub	Saville Sports Centre, Edmonton
Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie Złoto Vancouver 2010 Mistrzostwa świata Złoto Grand Forks 2008 Srebro Moncton 2009 Brąz Halifax 2015 Mistrzostwa świata juniorów Złoto Thunder Bay 1998 Złoto Östersund 1999 Canadian Olympic Curling Trials Brąz Halifaks 2005 Złoto Edmonton 2009 Srebro Winnipeg 2013 The Brier Srebro Calgary 2002 Złoto Winnipeg 2008 Złoto Calgary 2009 Srebro Kamloops 2014 Złoto Calgary 2015 Canadian Junior Curling Championships Srebro Selkirk 1997 Złoto Calgary 1998 Złoto Kelowna 1999

John Morris (ur. 16 grudnia 1978 w Winnipeg, Manitoba) – kanadyjski curler z Calgary, mistrz olimpijski 2010, dwukrotny mistrz świata juniorów oraz mistrz świata. Między 26 kwietnia 2006 a 24 kwietnia 2013 był trzecim a zarazem wicekapitanem w drużynie Kevina Martina. John jest synem Earla Morrisa, wynalazcy stabilizatora. Dorastał w Ottawie, w curling zaczął grać w wieku 5 lat.

Morris zakończył rywalizację w Mistrzostwach Kanady Juniorów 1997 na drugim miejscu, grał wówczas w Ottawa Curling Club. W dwóch następnych imprezach (1998 i 1999) zdobywał złoto, pozwoliło mu to na wyjazd na mistrzostwa świata juniorów. Podczas mistrzostw zdobył dwa razy złoto, w 1998 w finale pokonał drużynę Garry’ego MacKaya ze Szkocji, a w 1999 szwajcarski zespół Christiana Hallera.

Morris przeprowadził się do Południowo-Zachodniego Ontario by studiować. Był wówczas zawodnikiem Stayner Granite Club w Stayner. W 2002 wygrał mistrzostwa prowincji i zakwalifikował się do Nokia Brier 2002 (mistrzostwa Kanady). W rundzie każdy z każdym wygrał 8 a przegrał 3 mecze, wyniki ten umożliwił występ w finale. Drużyna Morrisa zagrała z Randym Ferbeyem, mecz zakończył się wygraną Ferbeya 9:4. W 2004 zamieszkał w Calgary, grał dla Calgary Winter Club. W 2006 zasilił drużynę Kevina Martina, która zakłada sobie zdobycie złotego medalu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 szczególnie, że odbędzie się ona w ich ojczyźnie.

Morris został potrącony przez samochód 27 lutego 2007, kilka dni przed Mistrzostwami Kanady 2007. Dawano mu 50% szans na wystąpienie w zawodach.

Wystąpił jednak na mistrzostwach, drużyna Alberty zakwalifikowała się do strefy play off z 4. miejsca. Przegrała pierwsze spotkanie z Manitobą (Jeff Stoughton) 3:6. Poprzedniego dnia Alberta grała w round-robin z Manitobą, ten mecz wygrała 7:6 (w 11 endach). Przy jednym ze swoich niecelnych zagrań John był tak zły, że aż złamał szczotkę o swoje kolano, kibice głośno odpowiedzieli na jego zachowanie. Ochłonął gdy okazało się, że statystycznie jest najlepszym zawodnikiem na swojej pozycji.

John Morris wraz z Kevinem Martinem powrócili na Mistrzostwa Kanady 2008. Kilka tygodni przed mistrzostwami złamał prawą rękę, bronił strażaka w bójce w barze. Musiał nosić specjalne szelki podczas szczotkowania. Z bilansem 11-0 zespół Martina zajął 1. miejsce w round-robin i grał w wyższym play offie, drużyna zmierzyła się tam ze Saskatchewanem (Pat Simmons) 8:7. Po wygranym meczu Alberta od razu znalazła się w finale, tam dzięki trudnemu lodowi pokonała Ontario (Glenn Howard) 5:4. By przypieczętować zwycięstwo Martin w 10. endzie popisał się idealnym drawem na guzik. John Morris z 90% skutecznością został wybrany MVP finału.

W Mistrzostwach Świata 2008 Kanada wraz z Morrisem w round-robin zdobyła pierwszą pozycję (10-1, przegrana 5:6 z Chinami, Wang Fengchun). W rundzie zasadniczej na początku Kanada spotkała się ze Szkocją, mecz przegrała wynikiem 6:7. Następnie spotkała się w półfinale z Norwegią (5:4) i w finale ponownie rywalizowała ze Szkocją. Tym razem Kanadyjczycy zrewanżowali się i wygrali 6:3 zdobywając tym samym tytuł mistrzów świata. Morris był jednym z najlepiej grających zawodników, jego średnia skuteczność wynosiła 91% (pierwszy na pozycji trzeciego), w finale popisał się 95% skutecznością.

W krajowych rozgrywkach 2009 drużyna Martina okazał się bezkonkurencyjna, bez żadnej porażki wygrała Boston Pizza Cup 2009 i Tim Hortons Brier 2009. Morris uzyskał średnią skuteczność 90% i został wybrany do drugiej drużyny All-Stars^[2]. Na MŚ 2009 zdobył srebrny medal, Kanadyjczyków pokonali jedynie Szkoci (David Murdoch), trzykrotnie), w finale 7:6.

Morris wraz z drużyną Martina reprezentował Kanadę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010. Kwalifikację olimpijską wywalczył wygrywając Canadian Olympic Curling Trials 2009. Jako gospodarz turnieju olimpijskiego Kanadyjczycy wygrali wszystkie swoje mecze, w finale pokonując Norwegię (Thomas Ulsrud) 6:3. W 2011 i 2013 uczestniczył w mistrzostwach kraju, zespół z Alberty uplasował się na 4. i 5. miejscu.

24 kwietnia 2013 ogłosił odejście z zespołu Kevina Martina^[3]. Tydzień później do wiadomości podano, że Morris w sezonie 2013/2014 dołączy do drużyny Jima Cottera^[4]. Ostatecznie Morris objął funkcję skipa grającego na trzeciej pozycji. Drużyna z nowym zawodnikiem szybko się zgrała i zwyciężyła w pierwszym etapie kwalifikacji olimpijskich do Soczi 2014. W głównym turnieju drużyna z Vernon awansowała do finału, uległa tam 4:7 Bradowi Jacobsowi. Później Morris zdobył tytuł mistrza Kolumbii Brytyjskiej i wystąpił w Tim Hortons Brier 2014. W tych zawodach ponownie znalazł się w finale, tym razem wynikiem 10:5 lepsza była reprezentacja Alberty (Kevon Koe).

W sezonie 2014/2015 Kevin Koe odszedł ze swojego zespołu, jego miejsce zajął John Morris. W tej sytuacji John miał zapewniony udział w Mistrzostwach Kanady 2015 jako Team Canada^[5]. Team Canada do fazy finałowej zakwalifikował się z 4. miejsca. Po dwóch wygranych meczach zespół awansował do finału. Morris sięgnął po złoty medal zwyciężając 6:5 nad Northern Ontario (Brad Jacobs). Kanadyjczycy w rundzie grupowej MŚ 2015 wygrali 10 z 11 meczów i uplasowali się na 2. miejscu. W fazie finałowej przegrali 6:7 i 3:6 z Norwegami (Thomas Ulsrud) i Szwedami (Niklas Edin). Ostatecznie Kanada po pokonaniu 8:4 Finów (Aku Kauste) zdobyła brązowe medale^[6]. W 2016 roku, Morris podczas Tim Hortons Brier 2016 z bilansem 6-5 uplasował się na 5. miejscu.

Morris zawodowo jest nauczycielem dzieci o specjalnych potrzebach, był również strażakiem w Chestermere. W 2009 roku wydał książkę Fit to Curl, poświęconą przygotowaniu fizycznemu w curlingu.